Rudolph Zacharias Becker
Rudolph Zacharias Becker (ur. 9 kwietnia 1752 r. w Erfurcie; zm. 28 marca 1822 r. w Gotha) - niemiecki pisarz ludowy, nauczyciel, publicysta i księgarz-nakładca w okresie oświecenia. (wyznania luterańskiego)
 |
| Rudolph Zacharias Becker według obrazu Johanna Friedricha Augusta Tischbeina (Jakob Christian Schlotterbeck, 1799). Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Johann Balthasar Becker, nauczyciel w Erfurcie; - ożenił się w 1787 r. z Sophie Karoline z domu Döbling (1765-1828); dzieci 3 synów i 3 córki m.in. Amalie Wilhelmine (1787-1879, poślubiła w Gotha Johanna Franza Encke (1791-1865)).
Życiorys ↑
Rudolph Zacharias Becker po ukończeniu gimnazjum ewangelickiego Evangelisches Ratsgymnasium Erfurt studiował filozofię i teologię w Jenie. Po studiach został w Erfurcie nauczycielem prywatnym Caroline von Dacheröden, późniejszej żony Wilhelma von Humboldta (1767-1835). Poznał tam też arcybiskupa i pisarza Karla Theodora von Dalberga (1744-1817).
W 1782 r. został powołany do Dessau jako nauczyciel do placówki edukacyjnej Philanthropinum założonej przez Johanna Bernharda Basedowa (1724-1790). W Dessau poznał Christiana Gotthilfa Salzmanna (1744-1811) oraz założył czasopismo Dessauische Zeitung für die Jugend und ihre Freunde.
Po odejściu w 1783 r. z Philanthropinum Rudolph Zacharias Becker przeniósł w 1784 r. redakcję czasopisma do Gothy i wydawał pt. Deutsche Zeitung für die Jugend, a od 1796 r. ukazywało się pt. Nationalzeitung der Deutschen. Od 1791 r. wydawał także czasopismo Anzeiger, które dzięki cesarskiemu przywilejowi zostało podniesione do Allgemeinen Reichs-Anzeiger i od 1806 r. nosiło tytuł Allgemeiner Anzeiger der Deutschen. Po wielkim sukcesie książki »Noth- und Hülfsbüchleins« (wydano milion egzemplarzy do 1811) założył w 1797 r. wydawnictwo w Gotha, które prowadził do śmierci. Wydawał w nim oprócz własnych pism pedagogicznych literaturę ludowo-pedagogiczną i powieści. Jako kolekcjoner nabył razem ze zbiorem Holzschnittsammlung Derschau (Norymberga) oryginalne drzeworyty Albrechta Dürera (1471-1528) m.in. ze spuścizny Willibalda Pirckheimera (1470-1530), którą ponownie opublikował w latach 1808-1816.
W 1802 r. Rudolph Zacharias Becker otrzymał tytuł książęcego radcy dworskiego. 30 listopada 1811 r. z powodu opublikowanego eseju w Nationalzeitung der Deutschen został aresztowany przez Francuzów i przewieziony do Magdeburga, gdzie pozostał do kwietnia 1813 roku.
Dzieła (wybór) ↑
- Grundsätze, Verfassung und Schicksale des Illuminatenordens. 1786.
- Noth- und Hülfsbüchlein für Bauersleute, oder lehrreiche Freuden- und Trauergeschichten des Dorfes Mildenheim; für Junge und Alte beschrieben. 2 tomy, 1788/1798.
- Vorlesungen über die Rechte und Pflichten der Menschen. 2 tomy, 1791-92.
- Derschau's Holzschnitte alter deutscher Meister. 1806-1816.
- Leiden und Freuden in 17monatlicher französischer Gefangenschaft. 1814.
- Mildheimisches Evangelienbuch. 1816.
Literatura ↑
Linki ↑
- Pisma Beckera i o nim, w: Katalog der Deutschen Nationalbibliothek.
Ten artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.