Friedrich Balduin

Friedrich Balduin (znany także jako Friedrich Balduinus, ur. 17 listopada 1575 roku w Dreźnie, zm. 1 stycznia 1627 roku w Wittenberdze) - niemiecki teolog luterański.

Friedrich Balduin
Friedrich Balduin,ok. 1620.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Paul, kuśnierz; matka Magdalena Sperling; - ożenił się 1) 9.11.1602 roku z Dorotheą z domu Meisner (1585-1622), 2) z Sophią z domu Barwasser; z 1) małżeństwa miał 10 synów (4 wcześnie zmarło) i 2 córki (1 wcześnie zmarła) z 2) małżeństwa brak danych o dzieciach.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły miejskiej w Dreźnie i dzięki pomocy swojego Landesherra (pan, do którego należało jakieś terytorium), Friedrich Balduin uczęszczał od 1590 roku do szkoły książęcej w Miśni. Od 1593 roku studiował teologię, filozofię i matematykę na uniwersytecie w Wittenberdze między innymi u Ägidiusa Hunniusa Starszego i Salomona Gesnera. W 1597 roku został magistrem filozofii, a dwa lata później otrzymał w Jenie poetycki wieniec laurowy (przyznanie wieńca laurowego pozwalało na prowadzenie wykładów dotyczących poezji). W 1601 roku został adiunktem kolegium filozoficznego na uniwersytecie w Wittenberdze. Pod wpływem Leonharda Huttera poświęcił się teologii i w 1601 roku uczestniczył jako pomocnik w Regensburger Kolloquium (rozmowy religijne w Regensburgu).
Został diakonem w Freibergu, w 1603 roku kaznodzieją jak również superintendentem w Oelsnitz (Vogtland), w 1604 profesorem teologii i następcą Davida Runge w Wittenberdze. W czerwcu 1605 otrzymał licencjat z teologii, w lipcu tegoż roku promował się na doktora teologii, a w 1607 został generalnym superintendentem jako następca Georga Myliusa

Znaczenie

Friedrich Balduin podczas prowadzonych wykładów na uniwersytecie rozważał Listy Apostoła Pawła w odniesieniu do trwających sporów kościelnych i włączył je do kościelnej praktyki tego okresu. Jest twórcą kazuistyki ewangelickiej. W związku z tym prowadził wykłady - w przeciwieństwie do katolickiej kazuistyki - o treści zgodnej z ustaleniami wydziału teologicznego. Wydział teologiczny wydawał przez dłuższy czas po jego śmierci pismo pt. Tractatus de casibus Conscientiae, które uważane jest za pierwsze opracowanie tego tematu.
 Niemieckie i łacińskie pisma Friedricha Balduina, mowy, kazania i rozprawy są liczne i dotyczą częściowo wyjaśnienia Pisma Świętego, częściowo luterańskiej dogmatyki, spornych teorii np. o Wieczerzy Pańskiej, o odpustach, o obrazach i Antychryście.

Dzieła (wybór)

  • Orationes duae de Pontifice romano : quod is sit magnus ille Antichristus ... Witebergae, 1598.
  • Flosculi et emblemata praecipuarum absurditatum, quas Jesuitae in colloquio Ratisb. M. Nov. a 1601 publice evomuerunt. Jena, 1602.
  • De antichristo disputatio anaskolastikē, syntagmati et epistolae de antichristo cuiusdam Gasperis Scioppii apostatae Romani opposita. Witebergae, 1606.
  • Tractatus Luculentus, Posthumus, Toti Reipublicae Christianae Utilissimus De Materia rarissime antehac enucleata, Casibus nimirum Conscientiae. Wittembergae, 1628.

Literatura

  • Gaß, Wilhelm, "Balduin, Friedrich" w Allgemeine Deutsche Biographie 2 (1875), s. 16-17 [Online-Version]; URL: https://www.deutsche-biographie.de/pnd116883391.html#adbcontent 7.

Linki

Ostatni dostęp do linków w dniu 5 grudnia 2014 roku.

Autor: Roman Penkała