Georg Friedrich Baermann


Georg Friedrich Baermann (także George Bärmann; ur. 12 października 1717 r. w Lipsku; zm. 6 lutego 1769 r. w Wittenberdze) - niemiecki matematyk. (wyznania luterańskiego)

Genealogia


Ojciec Georg Adam Baermann, adwokat w Lipsku.

Życiorys


Baermann uczęszczał do gimnazjum w Schulpforta, po czym od 1730 r. studiował w Lipsku teologię i matematykę m.in. u Johanna Augusta Ernestiego. W listopadzie 1732 r. otrzymał tytuł bakalaureata. Studia kontynuował w Marburgu m.in. u Christiana Wolffaa Wolffa. Po powrocie do Lipska został tam w 1734 r. magistrem artium, w 1737 r. magistrem filozofii i w 1745 r. profesorem matematyki w Wittenberdze.

Jego zasługa leży głównie w zakresie algebry. Jako pierwszy dostarczył dowód do ustalonej przez Izaaka Newtona zasady sumy potęg równania pierwiastkowego oraz wydał dzieła Euklidesa pt. Elementorum Euclidis libri XV ad Graeci contextus fidem recensiti et ad usum tironum accomodati (1744).

Dzieła (wybór)


  • Abhandlung von der Beschwerlichkeit eines großen Ansehens in der Welt , 1738.
  • Elementa geometriae planae , 1743.
  • Programma theorematis algebraici demonstrationem exhibens , 1745.
  • De angulis solidis commentatione, 1758.

Literatura


  • Kurt Vogel: „Baermann, Georg Friedrich” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, s. 527 (online).