August von Platen

Karl August Georg Maximilian Graf von Platen-Hallermünde (znany także jako: August von Platen, August von Platen-Hallermünde, Graf von Platen; ur. 24 października 1796 r. w Ansbach; zm. 5 grudnia 1835 r. w Syrakuzach na Sycylii) - niemiecki poeta i dramaturg.(wyznania luterańskiego)

August von Platen
August von Platen (1827).
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec August Philipp (17481831), porucznik w służbie hanowerskiej, później nadleśniczy; matka Christine Luise Freiin Eichler von Auritz (1763-1846); kawaler.

Życiorys

August von Platen pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej. W 1806 r. wstąpił do monachijskiej szkoły dla kadetów. Po czterech latach przeniósł się do placówki wychowawczej dla szlacheckich dzieci Königliche Pagerie. Tutaj zainteresował się przede wszystkim językami obcymi, historią i napisał pierwsze wiersze. Postanowił poświęcić się karierze wojskowej i w 1814 r. został podporucznikiem w pierwszym regimencie piechoty, który stacjonował w Monachium. W tym okresie powstały jego patriotyczne wiersze i zdał sobie sprawę ze swoich skłonności homoseksualnych. Od tego czasu miał myśli samobójcze, które nie opuszczały go przez całe życie. W 1815 r. brał udział w kampanii przeciw Napoleonowi Bonaparte (1769-1821), ale nie brał udziału w bezpośrednich walkach.

W 1818 r, został urlopowany i mógł dzięki wsparciu dworu rozpocząć studia prawnicze w Würzburgu, które powinny były mu pomóc w służbie dyplomatycznej. Ponieważ powstało niebezpieczeństwo, że jego homoseksualne skłonności mogłyby wyjść na jaw, pośpiesznie opuścił jesienią 1819 r. Würzburg i przeprowadził się do Erlangen, gdzie do semestru letniego 1826 r. kontynuował studia. W tych latach miało miejsce istotne dla niego spotkanie z uczącym w Erlangen filozofem Friedrichem Wilhelmem Josephem von Schellingiem (1775-1854), rozwinęły się przyjacielskie kontakty z Friedrichem Rückertem (1788-1866), i Jeanem Paulem (1763-1825).

W lecie 1826 r. August von Platen otrzymał zgodę na dwuletnie studia we Włoszech. W 1828 r. Heinrich Heine (1797-1856) upublicznił w tzw. aferze Platena (niem. Platen-Affäre) jego homoseksualizm w trzeciej części »Reisebilder« (»Bäder von Lucca«). Platen nigdy już nie wrócił na stałe do Niemiec. W następnych latach mieszkał na przemian w Rzymie i Neapolu. Skromne utrzymanie zapewniały mu honoraria i pensja wypłacana dla członków zamiejscowych Bawarskiej Akademii Nauk, której był członkiem dzięki Schellingowi od 1828 roku. W Neapolu poznał malarza i pisarza Augusta Kopischa (1799-1853), w Rzymie rzeźbiarza Bertela Thorvaldsena (1770-1844) i historyka Leopolda von Ranke.

W 1835 r. uciekł przed cholerą z Neapolu do Palermo i dalej do Syrakuz, gdzie zmarł 5 grudnia 1835 roku.

Znaczenie

Pierwsze tomiki wierszy (»Ghaselen«, 1821; »Neue Ghaselen«, 1824) zostały życzliwie przyjęte przez krytyków. Dłuższy pobyt w Wenecji w 1824 r. zainspirował go do napisania sonetów »Sonetten aus Venedig«. Oprócz studiów historycznych »Geschichten des Königreichs Neapel von 1414 bis 1443« (1833) powstał też epos »Die Abassiden« (1834). August von Platen napisał także lirykę polityczną np. cykl wierszy »Polenlieder« (Pieśni o Polsce), które powstały po powstaniu listopadowym (1830) jako wyraz solidarności z polskim ruchem wyzwoleńczym.

Jego znaczenie literackie bazuje na tworzonej liryce, sonetach i gazelach (lirycznych utworach poetyckich wzorowanych na literaturze perskiej). »Sonette aus Venedig« wywarły wpływ na Rainera Maria Rilke (1875-1926) i Thomasa Manna (1875-1955).

Dzieła (wybór)

  • Ghaselen. 1821.
  • Sonette aus Venedig. 1825.
  • Tristan. 1825.
  • Die verhängnisvolle Gabel. 1826.
  • Der romantische Ödipus. 1829.
  • Polenlieder. 1831.
  • Geschichten des Königreichs Neapel von 1414 bis 1443. 1833.
  • Die Abassiden. 1834.

Literatura

Linki

  • Portret w Porträts der Mitglieder der BAdW.
Autor: Roman Penkała