August Kopisch

August Kopisch (ur. 26 maja 1799 r. we Wrocławiu (wówczas niem. Breslau); zm. 6 lutego 1853 r. w Berlinie) - niemiecki malarz i pisarz. (wyznania ewangelickiego)

 190px Kopisch
August Kopisch, 1887.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Christian (1766-1819), kupiec we Wrocławiu; matka Beate Scholtz (1777-1846) z Wrocławia; - ożenił się w Berlinie w 1851 r. z Marie von Sellin (1816-72), która po jego śmierci poślubiła Karla Böttichera (1806-1889).

Życiorys

August Kopisch urodził się 26 maja 1799 r. we Wrocławiu w zamożnej rodzinie kupieckiej. Uczęszczał do tamtejszego gimnazjum Magdalenengymnasium, które nie ukończył egzaminem maturalnym. W wieku 16 lat poświęcił się nauce rysowania i malowania, którą kontynuował w latach 1815-17 w Pradze i od października 1817 r. w Wiedniu, gdzie do połowy 1819 r. studiował malarstwo historyczne. W 1819 r. wrócił do Wrocławia, gdzie zaczął malować portrety.

Od 1821 r. studiował malarstwo w akademii w Dreźnie i wstąpił tam do kręgu literackiego skupionego wokół Ludwiga Tiecka (1773-1853). W zimie 1821/22, podczas jazdy na łyżwach, uszkodził prawą rękę, co spowodowało trudności w dalszej nauce malarstwa. Wtedy zajął się twórczością poetycką. Wiosną 1824 r. odbył podróż przez Pragę, Norymbergę, Monachium, Stuttgart, Strasburg, Lyon, Niceę i Florencję do Rzymu, co dokumentują obszerne listy do wrocławskich krewnych. W Rzymie przebywał w kręgu niemieckich malarzy, szczególnie zbliżył się do grupy Nazareńczyków (Philipp Veit (1793-1877), Johann Friedrich Overbeck (1789-1869)). Tam też powstał jego pierwszy dramat »Chriemhild«. W latach 1826-29 przebywał w Neapolu, gdzie poznał pisarza Augusta von Platena-Hallermünde (1796-1835) i malarza Ernsta Friesa (1801-1833), z którym podczas pływania odkrył 18 kwietnia 1826 r. Lazurową Grotę na Capri. W Neapolu Kopisch zaczął ponownie malować i były to pejzaże. W listopadzie 1828 r. poznał pruskiego księcia a przyszłego króla Fryderyka Wilhelma IV Hohenzollerna (1795-1861), który obiecał mu posadę w Berlinie.

Na przełomie 1829/30 r. wrócił do Wrocławia i do wyjazdu do Berlina w 1833 r. malował pejzaże i napisał dramat »Walid«, nowelę »Ein Karnevalsfest auf Ischia« i wiersze.

Od 1833 r. mieszkał w Berlinie, gdzie w 1840 r. został doradcą w sprawach sztuki i malarzem w urzędzie marszałka dworu, a w 1844 r. otrzymał tytuł profesora. Od 1847 r. mieszkał w Poczdamie w domu nadwornego ogrodnika (niem. Gärtnerhaus) w parku Sanssouci.

August Kopisch zmarł na udar mózgu 6 lutego 1853 r. w Berlinie i został pochowany na cmentarzu Dreifaltigkeitskirchhof II.

Dzieła (wybór)

Pisma

  • Gedichte. 1836.

  • Die Heinzelmännchen zu Köln. 1836.

  • Agrumi. 1837.

  • Die Heinzelmännchen. 1842, muzykę do tego utworu skomponował Carl Loewe (1796-1869).

  • Der Träumer. 1848.

  • Allerlei Geister. 1848.

  • Der Trompeter. 1850.

  • August Kopisch's Bibliothek. 1854.

  • Die königlichen Schlösser und Gärten zu Potsdam. 1854.

Obrazy

  • Der Krater des Vesuvs mit der Eruption von 1828. 1828.

  • Die Pontinischen Sümpfe. 1848.

Literatura

  • Hermann Palm: August Kopisch. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 16, Duncker & Humblot, Leipzig 1882, s. 661-663.

  • Hans-Wolf Jäger: Kopisch, August. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 12, Duncker & Humblot, Berlin 1980, ISBN 3-428-00193-1, s. 564-566.

Linki

Autor: Roman Penkała