Eberhard Arnold

Eberhard Arnold (ur. 26 lipca 1883 w Hufen koło Królewca, zm. 22 listopada 1935 w Darmstadt) - niemiecki teolog ewangelicki, publicysta, pedagog i założyciel neo-anabaptystycznego stowarzyszenia Bruderhof.

Eberhard Arnold
Eberhard Arnold.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec : Carl Franklin Arnold (1853–1927), profesor zwyczajny historii Kościoła na uniwersytecie we Wrocławiu;
  • Matka : Elisabeth (1852–1916), córka profesora teologii Heinricha Voigta na uniwersytecie w Królewcu i Clary Mueller;
  • Dziadek : Franklin Luther Arnold, pastor w Williamsfield Ohio (USA), potomek angielskich purytanów, którzy w 1635 wyemigrowali do Ameryki;
  • Ożenił się : w 1909 z Emmy (ur. 1884), córka prawnika E. von Hollandera;
  • Dzieci : synowie Eberhard Heinrich Arnold (ur. 1912), Heinrich Arnold (ur. 1913), Hans Hermann Arnold (ur. 1915).

Życiorys i twórczość

Po studiach teologicznych i filozoficznych Eberhard Arnold zajmował się od 1909 roku jako wolny pisarz głoszeniem religijno-społecznego przesłania chrześcijaństwa. Inspiracją dla niego było życie pierwszych chrześcijan, jak również wspólnot okresu Reformacji, w szczególności pisma teologa Hermanna Kuttera (1863–1931). Podczas I wojny światowej został generalnym sekretarzem Deutsche Christliche Studentenvereinigung (D.C.S.V.) i współzałożycielem wydawnictwa Furche–Verlag, którego dyrektorem był do 1920 roku. W lecie 1920 roku uczestniczył w powołaniu do życia religijno-społecznego stowarzyszenia Neuewerk-Bewegung, sięgającego do myśli społecznej ruchu młodzieżowego i ludowego. Praktycznie był to ruch świecki, przybrany w naturalne i społeczne ideały zachowania według wzoru świeckich franciszkanów. Arnold jest szczególnie znany jako założyciel w Sannerz koło Schlüchtern (Hesja) wspólnoty wiary i życia Bruderhof opartej na podstawach pierwszych chrześcijan, z której rozwinęły się kolejne działające obecnie w Anglii (The Wheathill Bruderhof, Bromdon, Bridgnorth) i Ameryce Południowej (Primavera, Alto Paraguay).

Dzieła (wybór)

  • Urchristliches und Antichristliches im Werdegang Friedrich Nietzsches. Bruno Becker, Eilenburg 1910.
  • Lebensweise lebendiger Gemeinden. Oncken, Kassel 1913.
  • Innenland. Ein Wegweiser in die Seele der Bibel. Furche-Verlag, Berlin 1918.
  • Die Religiosität der heutigen Jugend. Furche-Verlag, Berlin 1919.
  • Licht und Feuer. Das Weltgericht der Weltgeschichte und das sammelnde Licht der Gemeinde Christi. Eberhard Arnold-Verlag, Neuhof bei Fulda 1933.
  • Das Gewissen. Sein Zeugnis und seine Gesundung. Buchverlag des Almbruderhof, Silum (Post Triesenberg) 1936.
  • Das Erleben Gottes. Buchverlag des Almbruderhof, Silum (Post Triesenberg) 1936.
  • Herz, Seele und Geist. Buchverlag des Almbruderhof, Silum (Post Triesenberg) 1936.
  • Salz und Licht. Über die Bergpredigt. Brendow-Verlag, Moers 1982, ISBN 3-87067-166-1.
  • Die Revolution Gottes. Aus dem Lebenszeugnis der hutterischen Gemeinschaften. Radius-Verlag, Stuttgart 1984, ISBN 3-87173-689-9.

Literatura

  • Kautz, Heinrich, "Arnold, Eberhard" w: Neue Deutsche Biographie 1 (1953), s. 384 f. [Online-Version]; URL: https://www.deutsche-biographie.de/pnd118504231.html#ndbcontent.