Andreas Streicher

Genealogia ↑

Ojciec (zm. 1765), rębacz kamieni; matka brak danych; - ożenił się w 1794 roku z Anną Marią (Nannette) Stein ( 1769-1833), córka konstruktora fortepianów Johanna Andreasa Steina; syn Johann Baptist Streicher, konstruktor fortepianów, córka Sophie.

Życiorys ↑

Po wczesnej śmierci ojca oraz braku możliwości finansowych matki na jego wychowanie, przebywał od dziewiątego roku życia w sierocińcu, gdzie w latach 1772-1775 nabył skromną wiedzę. Ponieważ już w tym czasie ujawnił się jego talent muzyczny, wrócił do domu matki, gdzie sam się dalej uczył grać na fortepianie i podejmował pierwsze próby komponowania. Od 1778 roku udzielał lekcji gry na fortepianie i poznał muzyków dworskich oraz adeptów muzyki z Hohen Karlsschule. Tam studiował także Friedrich Schiller, z którym się zaprzyjaźnił. Razem potajemnie udali się w 1782 roku do Mannheim na premierę Zbójców, za co Schiller został uwięziony na 14 dni. Jeszcze w tym samym roku obaj uciekli ze Stuttgartu do Mannheim.

Streicher zamierzał udać się do Hamburga, aby kontynuować naukę u Carla Philippa Emanuela Bacha. Jednak swoje oszczędności pożyczył znajdującemu się w potrzebie Schillerowi i musiał pozostać w Mannheim. Tam podobnie jak w Stuttgarcie uczył i dawał koncerty. W 1786 roku przeprowadził się do Monachium, gdzie w 1792 roku został wystawiony jego balet Das Bouquet z okazji imienin księcia Karola IV Teodora Wittelsbacha. Po ślubie przeprowadził do Wiednia, gdzie jego żona razem z bratem prowadziła fabrykę fortepianów. W Wiedniu jego uczniem był m.in. Franz Xaver Wolfgang Mozart.

Od 1802 roku, po podziale firmy, prowadził razem z żoną fabrykę fortepianów. Musiał najpierw poznać poznać tajniki ich konstrukcji, aby w późniejszym czasie je udoskonalić i wzbogacić ich skalę dźwięków.

W kwietniu 1812 roku otworzył własną salę koncertową w Wiedniu, do której przychodził m.in. Ludwig van Beethoven, z którym łączyła go przyjaźń od 1798 roku. W 1817 roku, razem z żoną zbudowali, w dużej mierze już głuchemu Beethoven, specjalny fortepian o zwiększonej głośności. W 1818 roku zorganizował szkołę śpiewu przy ewangelickim zborze w Wiedniu, a wcześniej współpracował przy zakładaniu Gesellschaft der Musikfreunde in Wien. Kiedy w 1820 roku dotarły do niego wieści o niegodnym stanie miejsca pochówku Schillera zachęcał do pochowania go w pojedynczej krypcie. Jego książka o ucieczce autora Zbójców ze Stuttgartu została opublikowana dopiero po jego śmierci.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑