Alfred Althus

Alfred Althus (ur. 29 sierpnia 1888 w Pieschen (dzielnica Drezna); zm. 7/8 września 1943 w Berlinie-Plötzensee) był niemieckim antyfaszystą, politykiem oraz członkiem niemieckiego ruchu oporu wspierającym polskich partyzantów.

Życiorys

Alfred Althus był synem garncarza. Wyuczył się najpierw zawodu piwowara i później ukończył naukę zawodu frezera. Oprócz tego dużo czytał, szczególnie pisma filozoficzne i przyrodnicze oraz uczęszczał na kursy marksistowskie. W 1910 r. został członkiem Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (niem. Sozialdemokratische Partei Deutschlands, SPD), a następnie kasjerem w miejscowej placówce tej organizacji. W Związku Niemieckich Robotników Metalurgicznych (niem. Deutscher Metallarbeiter-Verband, DMV) został mężem zaufania i nauczycielem w Związku Pracowników Stenografii (niem. Arbeiter-Stenographenbund), którego później został przewodniczącym.

Po I wojnie światowej Alfred Althus pozostał członkiem SPD, opowiadał się w politycznej i kulturalnej działalności zasadniczo za wspólnym działaniem różnych skrzydeł ruchu robotniczego i występował przeciw antykomunistycznym próbom wykluczenia kierownictwa jego partii. W 1924 r. został współzałożycielem i przewodniczącym radia Arbeiter-Radio-Clubs Deutschlands. Zajmując sie tą nową technologią otworzył specjalistyczny sklep radiowy, który stał się centrum drezdeńskich majsterkowiczów radiowych.

Od stycznia 1933 r. był kilka razy napadany przez bojówkarzy SA (Sturmabteilung) i katowany. Od grudnia 1939 r. wspierał organizację ruchu oporu polskich robotników przymusowych skupiającą się wokół Ignaza Hulki i zapewnił im radiostacje. Pomagał także przy rozpowszechnianiu antyfaszystowskich informacji w zajętych przez Wehrmacht regionach Poznania i wspierał walkę wyzwoleńczą polskich partyzantów.

W 1942 r. gestapo zniszczyło ten ruch oporu. Ignaz Hulka został zamordowany 21 października 1942 r. podczas przesłuchania. Alfred Althus przez długi czas uniknął prześladowania i dopiero w maju 1943 r. został aresztowany. W lipcu 1943 r. Trybunał Ludowy (niem. Volksgerichtshof) skazał go na karę śmierci i został zamordowany w nocy z 7 na 8 września 1943 r. podczas masowej egzekucji w więzieniu w Berlinie-Plötzensee.

W Dreźnie nazwano jego imieniem ulicę Alfred-Althus-Straße i szkołę techniczną Polytechnische Oberschule (POS).

Literatura

  • Luise Kraushaar et al.: Deutsche Widerstandskämpfer 1933 - 1945. Biografien und Briefe. Tom 1, Dietz-Verlag: Berlin 1970, s. 45.

Linki

Nowości

Popularne artykuły