Martin Albertz
Martin Albertz (ur. 7 maja 1883 roku w Halle (Saale); zm. 29 grudnia 1956 roku w Berlinie) - niemiecki teolog ewangelicki i przeciwnik reżimu nazistowskiego.
Życiorys
Martin Albertz został w 1910 roku pastorem w Stampen bei Oels (dzisiaj Stępin k. Oleśnicy na Dolnym Śląsku), w 1921 roku zastępcą dyrektora w nowo założonym seminarium duchownym w Johannesstift Berlin-Spandau, które w 1923 roku zostało przeniesione do Stettin-Kückenmühle (obecnie Szczecin). Później przez kilka lat był superintendentem w Soldin (obecnie Myślibórz w woj. zachodniopomorskim).
Od 1931 do 1953 roku był pastorem w kościele St.-Nikolai-Kirche w Berlinie-Spandau i jednocześnie superintendentem w okręgu Spandau. Od 1933 roku angażował się w działania Kościoła Wyznającego (niem. Bekennende Kirche) w oporze wobec reżimu nazistowskiego. W 1934 roku zajmował się organizowaniem i kierowaniem komisją egzaminacyjną Kościoła Wyznającego oraz uczył w założonej przez Kościół Wyznający uczelni Kirchlichen Hochschule. W 1936 roku był współautorem memorandum skierowanego do Adolfa Hitlera, w którym między innymi potępiono ingerencję państwa w życie Kościoła, prześladowanie Żydów i politycznych przeciwników. W 1937 roku należał do 96 przywódców Kościoła, którzy podpisali odezwę skierowaną przeciw pismu Alfred Rosenberg Protestantische Rompilger, w którym Rosenberg żądał oddzielenie się Niemców od chrześcijaństwa i określił chrześcijańską doktrynę o grzechu i łasce jako "teorię niższości". W 1938 roku był współwydawcą modlitwy, która konfrontowała niemiecką ludność z jej współwiną w zagrażającej wojnie i nawoływała do pokuty. W wyniku postępowania dyscyplinarnego przez władze państwowe został w 1940 roku zwolniony ze wszystkich pełnionych do tej pory urzędów. Ponieważ wciąż uczył i przeprowadzał egzaminy w Kościele Wyznającym został w maju 1941 roku aresztowany i w grudniu tegoż roku skazany na 18 miesięcy więzienia. Pomimo, że w czerwcu 1944 roku ponownie został aresztowany za pełnienie funkcji duszpasterskiej i "osłabienie siły militarnej" udało mu się szczęśliwie doczekać końca wojny.
W 1946 roku Martin Albertz został docentem nowotestamentowej teologii w Hochschule Berlin-Zehlendorf i profesorem teologii ewangelicko-reformowanej na uniwersytecie Humboldt-Universität w Berlinie.
Jego bratem przyrodnim był teolog i polityk Heinrich Albertz.
Linki
- Biografia na stronie de.wikipedia.org.
- Biografia na stronie Gedenkstätte Deutscher Widerstand.