Albert Soergel

Wilhelm Albert Soergel (ur. 15 czerwca 1880 w Chemnitz; zm. 27 września 1958 w Karl-Marx-Stadt (od 1990 ponownie Chemnitz) – niemiecki historyk literatury i literaturoznawca. Niektóre jego publikacje uzyskały dużą popularność. Jako początek niemieckiego naturalizmu wskazuje ukazanie się w 1880 powieści Maxa Kretzera (1854–1941) pt. Die beiden Genossen (Dwaj towarzysze).

Genealogia ↑

  • Ojciec : Wilhelm Hermann (1844-1910), kupiec.
  • Matka :Franziska Caroline Marie z domu Koerner (1854-1919).
  • Ożenił się : w 1912 z Marie Bertha Charlotte Elfriede z domu Schmieder (ur. 1885).
  • Dzieci : syn Wolfgang (ur. 1919) i córka Irene (ur. 1918).

Życiorys ↑

Albert Soergel uczęszczał do 1899 do gimnazjum w Chemnitz, po czym odbył roczną służbę wojskową. Od 1900 studiował germanistykę, historię i filozofię na uniwersytetach we Fryburgu Bryzgowijskim, Berlinie i Lipsku. 12 września 1905 uzyskał w Lipsku tytuł doktora filozofii. Od zimy 1906 uczył w gimnazjum w Lipsku, a od lata 1907 w gimnazjum realnym w Annabergu. Końcem września 1907 zrezygnował z pracy w szkolnictwie, aby na zlecenie wydawnictwa lipskiego pracować nad wielkim projektem pt. Dichtung und Dichter der Zeit - vom Naturalismus bis zur Gegenwart (Twórczość poetycka i poeci okresu - od naturalizmu do teraźniejszości).

1 października 1911 rozpoczął działalność nauczyciela w Królewskiej Akademii Rzemiosła (Königliche Gewerbeakademie) w Chemnitz jako wykładowca języka niemieckiego, historii Niemiec i literatury. Na początku I wojny światowej został powołany do wojska i do jej końca służył na froncie. W 1916 otrzymał Krzyż Kawalerski II Klasy saksońskiego Orderu Alberta z mieczami i Krzyż Żelazny I Klasy.

14 maja 1920 nastąpiła jego nominacja na profesora historii literatury i kultury w Królewskiej Akademii Rzemiosła w Chemnitz. Od kwietnia 1922 do marca 1923 wziął urlop, aby ukończyć pismo Im Banne des Expressionismus (Pod urokiem ekspresjonizmu), które ukazało się jako 2 część jego dzieła Dichtung und Dichter der Zeit. Dzieło to znalazło nie tylko uznanie w Niemczech, ale także za granicą i ustaliło jego renomę jako literaturoznawcy i historyka literatury.

Albert Soergel był współzałożycielem i kierownikiem naukowym Towarzystwa Przyjaciół Książek (Gesellschaft der Bücherfreunde zu Chemnitz) w Chemnitz i między 1921 a 1945 organizował wykłady oraz był odpowiedzialny za publikacje Towarzystwa. Od 1933 był członkiem NSDAP, Narodowosocjalistycznego Związku Nauczycieli (Nationalsozialistischer Lehrerbund) i SA. Od listopada 1944 do kwietnia 1945 należał do Volkssturmu (Szturm ludowy) w Chemnitz. 8 listopada 1945 został zwolniony z Akademii z powodu przynależności do organizacji nacjonalistycznych i wycofał się z życia publicznego.

Dzieła (wybór) ↑

  • Dichtung und Dichter der Zeit: eine Schilderung der deutschen Literatur der letzten Jahrzehnte. 1911.
  • Im Banne des Expressionismus. Voigtländer, Leipzig 1925.
  • Dichter aus deutschem Volkstum: Dichtung und Dichter der Zeit; eine Schilderung der deutschen Literatur der letzten Jahrzehnte. Voigtländer, Leipzig 1934.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała