Johann Friedrich Agricola
Johann Friedrich Agricola (ur. 4 stycznia 1720 r. w Dobitschen; zm. 2 grudnia 1774 r. w Berlinie) - niemiecki muzyk, kompozytor i pisarz muzyczny. (wyznania ewangelickiego)
Genealogia
Ojciec Johann Christoph Agricola, dyrektor sądu w Dobitschen; matka Maria Magdalena Mancke; - ożenił się w 1751 r. ze śpiewaczką operetkową, Emilią Molteni (1721–80).
Życiorys
Johann Friedrich Agricola immatrykulował w 1738 r. na uniwersytet w Lipsku. Gry na organach oraz komponowania uczył się u Jana Sebastiana Bacha. Naukę kontynuował w Berlinie u Johanna Joachima Quantza.. W 1750 r. skomponował komedię Il Filosofo convinto in amore. Jej sukces stał się podstawą, do zaangażowania go jako kompozytora na dworze króla pruskiego Friedricha II (Fryderyka Wielkiego). W 1759 r. został dyrygentem królewskiej orkiestry w Berlinie jako następca Carla Heinricha Grauna.
Agricola działał także jako śpiewak i był cenionym instrumentalistą. Będąc stałym współpracownikiem Allgemeine Deutsche Bibliothek (ADB) zajmował wielokrotnie stanowisko przeciw niemieckim reformom opery przeprowadzanym przez Christopha Willibalda Glucka oraz polemizował z teoretykiem muzyki Friedrichem Wilhelmem Marpurgiem.
Kompozycje Johanna Friedricha Agricoli, którymi starał się nadać muzyce naturalne uczucie, nie noszą zbyt wielu własnych rys i osiągnęły zaledwie przeciętność berlińskiej szkoły. Znaczenie miała jego współpraca przy Theorie der Schönen Künste (Teoria sztuk pięknych) Johanna Georga Sulzera i jego niemieckie opracowanie szkoły śpiewu Opinioni de’ cantori antichi e moderni o sieno Osservazioni sopra il canto figurato (1723) Piera Francesco Tosi.
Dzieła (wybór)
Utwory muzyczne
- Il filosofo convinto in amore. (Divertimento), 1750.
- La ricamatrice divenuta dama. (Intermezzo), 1751.
- Il re pastore. (Opera 3 akty), 1752.
- La citadella ingannata. (Opera). Libretto: Pietro Metastasio, 1752.
- Cleofide. (Opera 3 akty), 1754.
- Die Sendung des Heiligen Geistes. (Oratorium), 1757.
- Die Auferstehung und Himmelfahrt Jesu. (Oratorium). Libretto: Karl Wilhelm Ramler, 1757.
Literatura
- Arrey von Dommer: „Agricola, Johann Friedrich.” W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 1, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 149 (online).
- Rudolf Elvers: „Agricola, Johann Friedrich.” W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, s. 101 (online).
- „Agricola Johann Friedrich.” W: Meyers Konversations-Lexikon. Tom 1, Verlag des Bibliographischen Instituts, Leipzig/ Wien 1885–1892, s. 203 (online).