Adolf Hilgenfeld
Adolf Bernhard Christoph Hilgenfeld (ur. 2 czerwca 1823 Stappenbeck koło Salzwedel; zm. 12 stycznia 1907 w Jenie) – niemiecki teolog ewangelicki.
 |
| Adolf Hilgenfeld. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Johann Christoph z Crüden k. Seehausen, pastor w Stappenbeck, potem w Beetzendorf; matka Sophie, córka pastora Wolterstorffa w Salzwedel; - ożenił się 1) w 1854 z Luise Wolterstorff (zm. 1868), 2) w 1869 z Eugenie Zenker; z pierwszego małżeństwa miał 2 synów m.in. Heinricha (1862-1945), profesora filologii klasycznej i semickiej w Jenie.
Życiorys ↑
Adolf Hilgenfeld studiował w Berlinie i Halle, gdzie w 1845 r. uzyskał tytuł doktora filozofii. W 1848 r. habilitował się w Jenie, z którą związał swoją karierę naukową. W 1850 r. został tam profesorem nadzwyczajnym, w 1869 profesorem tytularnym (honorowym) i w 1890 r. profesorem zwyczajnym. Prowadził wykłady o egzegezie nowotestamentowej, historii dogmatów i starej historii Kościoła. Należał do szkoły tybińskiej założonej przez Ferdinanda Christiana Baura i był głównym przedstawicielem pierwszej epoki teologii liberalnej. Dopiero po śmierci Karla von Hase Wydział Teologiczny odważył się utworzyć katedrę nowotestamentową i starej historii Kościoła. W ten sposób Hilgenfeld został profesorem zwyczajnym po ponad 40 latach oczekiwania. Hilgenfeld był cenionym wydawcą czasopisma »Zeitschrift für wissenschaftliche Theologie« (1858-1907), do którego pisał artykuły także Ferdinand Hitzig.
Dzieła (wybór) ↑
- Die elementarischen Recognitionen und Homilien. 1848.
- Die Evangelien und die Briefe des Johannes nach ihrem Lehrbegriff. 1849.
- Die Apostolischen Väter. 1853.
- Die Evangelien nach ihrer Entstehung und geschichtlichen Bedeutung. 1854.
- Novum Testamentum extra canonem receptum. 4 tomy, 1866.
- Die Ketzergeschichte des Urchristentums. 1884.
- Judentum und Judenchristentum : eine Nachlese zu der Ketzergeschichte des Urchristentums. 1886.
- Ignatii et Polycarpi epistolae. 1902.
Literatura ↑
- Erich Beyreuther: Hilgenfeld, Adolf w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 9, Duncker & Humblot, Berlin 1972, ISBN 3-428-00190-7, s. 140.
- Friedrich Wilhelm Bautz: Hilgenfeld, Adolf w Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 2, Bautz, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, s. 856-857.
Linki ↑
- Pisma Adolfa Hilgenfelda i o nim w Katalog der Deutschen Nationalbibliothek.
- Pisma Adolfa Hilgenfelda w Deutsche Digitale Bibliothek.