Bernhard Rudolf Abeken

Bernhard Rudolf Abeken (ur. 1 grudnia 1780 roku w Osnabrück, zm. 24 lutego 1866 roku w Osnabrück) - filolog i historyk literatury. (wyznania ewangelickiego)

Genealogia

Pochodził z rodu kupieckiego i radców miasta Osnabrück; ojciec Johann Wilhelm Abeken (1753–1800), hurtownik w Osnabrück; matka Charlotte Margarethe (ur. 1755 roku), córka kupca Christopha Klincke z Osnabrück. - Ożenił się z Christiane (zmarła 1855 roku), córką Wilhelma Ludwiga von Wurmb (1740–1812) i Wilhelmine Christiane von Hoheneck (1760–97) damy dworu u księżnej regentki von Schwarzburg-Rudolstadt; synowie Wilhelm Ludwig Abeken (1813–43) - archeolog, Hermann Abeken - pisarz i polityk; bratanek Heinrich Johann Wilhelm Rudolf Abeken - teolog i pruski dyplomata.

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście w 1799 roku Bernhard Rudolf Abeken studiował teologię, filozofię i filologię klasyczną na uniwersytecie w Jenie. Podczas studiów mieszkał u Johanna Jakoba Griesbacha, gdzie osobiście poznał wielu wybitnych poetów tamtych czasów m.in. Karla Solgera i Johanna Diedericha Griesa.
Po ukończeniu studiów w 1802 roku był nauczycielem w domu ministra von der Recke w Berlinie i rozszerzył tam swoje spojrzenie na naukę i kulturę. W 1808 roku udał się do Weimaru jako nauczyciel dzieci Friedricha Schillera. W 1810 roku został konrektorem w gimnazjum w Rudolstadt. Od 1815 roku pracował w gimnazjum Ratsgymnasium w Osnabrücku, które razem z tamtejszym rektorem zreformował. W 1841 roku został tam rektorem. Także po przejściu na emeryturę, w 1863 roku pracował dalej w gimnazjum jako honorowy dyrektor i objaśniał dzieła Sofoklesa i Cycerona.

Znaczenie

Działalność literacka Bernharda Rudolfa Abekena, szczególnie jako recenzenta, związana jest przeważnie z historią literatury. Publikacja pism Justusa Mösera (10 tomów, 1842/43) była pracą godną podziwu. Wykłady w Rudolstadt w latach 1814-1815, jak również w Berlinie w 1808 roku w kręgu przyjaciół reklamowały Dantego, którego „Piekło” przetłumaczył dla własnych celów na prozę. Zwalczał ustawiczne poszukiwanie alegorii w „Boskiej Komedii” i wstawiał się za jej estetyczno-religijną interpretacją. Abeken reprezentował klasyczne wykształcenie i ducha Goethego.

Dzieła (wybór)

  • Beiträge für das Studium der Göttlichen Comödie Dante Alighieri's.( Berlin, Stettin: Nicolai 1826).
  • Cicero in seinen Briefen (Hannover 1835).
  • Geschichte der Kirchen-Reformation in der Stadt Osnabrück.( Osnabrück: Kißling 1842).
  • Luthers Ansicht von der Bedeutung der Schule und das ersten evangelische Schulwesen in Osnabrück.(Osnabrück 1843 [Program szkolny]]).
  • Ein Stück aus Goethes Leben (Berlin: Nicolai 1848).
  • Goethe in den Jahren 1771–75 (2 wydanie, Hannover 1865).
  • Ueber die Behandlung des Sophokleischen Philoctet auf Schulen.(Osnabrück 1856).
  • Goethe in meinem Leben (wyd. A. Heuermann, 1904).

Literatura

  • Karl Felix Halm: „Abeken, Bernhard Rudolf.” W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). tom 1, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, s. 8 (online).
  • Walter Goetz: „Abeken, Bernhard Rudolf.” W: Neue Deutsche Biographie (NDB). tom 1, Duncker & Humblot, Berlin 1953, ISBN 3-428-00182-6, s. 8 (online).

Linki