Nicolaus Marschalk

Genealogia ↑

Pochodził z rodziny mieszczańskiej z Roßla (Turyngia); - ożenił się z N. N. z Brandenburg/Havel.

Życiorys ↑

Nicolaus Marschalk zwany Thurius urodził się w Roßla w Turyngii i dlatego otrzymał przydomek Thurius. Nicolaus Marschalk studiował na uniwersytecie w brabanckim mieście Leuven, gdzie uzyskał tytuł bakalaureata. Następnie studia kontynuował w Heidelbergu i od jesieni 1491 r. w Erfurcie. W Erfurcie nabył tytuł bakalaureata iuris utriusque (obojga praw) i w 1496 r. magistra artium. Pracował jako pierwszy nauczyciel języka greckiego i prowadził wykłady o humaniorach (nauki humanistyczne zajmujące się człowiekiem i jego działaniem, takie jak: historia, literatura, sztuka, język itp.). Do jego tamtejszych uczniów należeli późniejszy przyjaciel, Georg Spalatin, pomorski dyplomata Valentin von Stojentin (1485-1529 ) i Hermann Trebelius (1475-1515). W 1500 r. został pisarzem miejskim Erfurtu.

Niepewne stosunki polityczne w mieście skłoniły go do przeniesienia się na nowo otwarty uniwersytet w Wittenberdze, gdzie podążyli za nim Spalatin i Trebelius. W Wittenberdze uczył na wydziale artystycznym i prawniczym oraz pracował jednocześnie jako orator elektorski. W kwietniu 1504 r. nabył tam stopień doktora prawa. Założył tam pierwszą drukarnię książek i został profesorem języka i literatury greckiej. Wreszcie z powodu zażyłej przyjaźni z włoskim prawnikiem Petrusem Thomaisem z Rawenny był wrogo traktowany, w skutek czego opuścił Wittenbergę i przeprowadził się do Brandenburg/Havel. W marcu 1505 r. elektor brandenburski Joachim I Nestor (1484-1535)) chciał go pozyskać jako pierwszego prawnika dla uniwersytetu we Frankfurcie nad Odrą. Marschalk wolał jednak propozycję księcia Meklemburgi i wstąpił w jego służbę jako radca i kanclerz. W latach 1505-10 działał w Schwerinie na rzecz umocnienia panowania księcia, a potem do 1525 r. jako profesor historii, astronomii i przyrody na uniwersytecie w Rostocku.

Znaczenie ↑

W swoim czasie dokonał Marschalk przełomowych dokonań w dziedzinie filologii łacińskiej i greckiej i swoimi programowymi publikacjami stworzył solidne podstawy dla humanizmu na erfurckiej uczelni. W 1501 r. napisał Orthographia wszczynając krytykę zdziczałej ortografii w średniowieczu. Pracą Grammatica exegetica (1501) wystąpił przeciw panującej scholastyczno-dialektycznej metodzie i zażądał rzetelnych studiów obu starożytnych języków. Prowadził także obszerną działalność jako wydawca starożytnych pisarzy. W celu wspierania studiów humanistycznych zakładał drukarnie w Erfurcie, Wittenberdze i Rostocku. Według informacji Ulricha von Huttena (1488-1523) zajmował się także kosmografią i kartografią. Jego pisma poświęcone były prawu i historii. Duży sukces odniosło jego dzieło o historii Meklemburgii Annalium Herulorum ac Vandalorum, z którym zapoznał się także kronikarz Pomorza Thomas Kantzow.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑