Karl Wilhelm Wach
Karl Wilhelm Wach (ur. 11 września 1787 w Berlinie; zm. 24 listopada 1845 tamże) – niemiecki malarz, twórca scen historycznych i portrecista w dobie klasycyzmu.
Życiorys
Karl Wilhelm Wach studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie u Johanna Carla Heinricha Kretschmara (1769–1847). W 1808 wykonał obraz Chrystus z czterema apostołami do ołtarza w kościele w Paretz koło Poczdamu. Cztery lata później namalował portret królowej Luizy. W latach 1813–15 brał udział w wojnie wyzwoleńczej przeciw Francuzom. Podczas stacjonowania regimentu, w którym służył, odbył w 1814 podróż do Holandii, gdzie studiował dzieła starych mistrzów. Po wkroczeniu wojsk pruskich do Paryża w 1815, poprosił o urlop i pozostał przez trzy lata w stolicy Francji.
W Paryżu Wilhelm Wach zaprzyjaźnił się z Wilhelmem Henselem (1794–1861) i obaj zostali uczniami Jacques'a Louis'a Davida (1748–1825). Po wypędzeniu Davida z Francji ich nauczycielem był Antoine Jean Gros (1771–1835). W tym czasie namalował obraz ołtarzowy Chrystus na krzyżu dla kościoła garnizonowego w Berlinie i Jan Ewangelista na Patmos. Pobyt w Paryżu spowodował, że Wach stał się zwolennikiem klasycyzmu.
Dzięki stypendium króla pruskiego udał się w 1817 do Włoch, aby studiować prace Raffaella Santi (1483–1520), którego styl i koncepcje całkowicie przejął. W Rzymie poznał Johanna Friedricha Overbecka (1789–1869) i innych malarzy z grupy nazareńczyków. Po powrocie w 1819 do Berlina otworzył własne atelier i zaczął prowadzić kursy mistrzowskie. Do 1837 wykształciło się u niego ponad 70 malarzy, wśród nich był Friedrich Wilhelm von Schadow (1788–1862) . W 1820 został profesorem i członkiem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. W 1827 otrzymał nominację na królewskiego malarza nadwornego. Pierwszym wielkim zleceniem w Berlinie było wykonanie plafonu w budowanej przez Karla Friedricha Schinkela (1781–1841) operze. Wilhelm Wach namalował na nim 9 muz.
W latach 1820–24 namalował kolejne dwa obrazy ołtarzowe Zmartwychwstanie i Ostatnią Wieczerzę dla kościoła św. Piotra i Pawła w Moskwie. W latach 1826–27 stworzył obraz Madonna z dzieckiem (inny tytuł Intronizacja Madonny, Thronende Madonna) jako podarunek miasta Berlina dla księżniczki Ludwiki Pruskiej (1808–1870) z okazji jej ślubu z księciem Fryderykiem Holenderskim (1797–1881). Malował także liczne portrety m.in. hrabiny Raczyńskiej. Od lat 30-tych XIX wieku sława Karla Wilhelma Wacha malała. W 1840 został wicedyrektorem Akademii Sztuk Pięknych. Zmarł 24 listopada 1845 w Berlinie.
Dzieła (wybór)
- Chrystus z czterema apostołami, 1808.
- Portret królowej Luizy, 1812.
- Studium głowy męskiej, 1815/17.
- Ostatnia Wieczerza, ok. 1820-24.
- Zmartwychwstanie Chrystusa, ok. 1820–24.
- Madonna z dzieckiem, 1826/27.
- Córki fabrykanta Gebanda.
- Chrystus z uczniami.
- Psyche na huśtawce z girland (Psyche auf der Girlandenschaukel lub Psyche i Amor).
Literatura
- Hermann Arthur Lier: Wach, Karl Wilhelm w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 41, Duncker & Humblot, Leipzig 1896, s. 774–776.
Linki
- Prace Karla Wilhelma Wacha i o nim w Deutsche Digitale Bibliothek.