Johann Erhard Kapp

Johann Erhard Kapp (ur. 23 marca 1696 w Oberkotzau (Górna Frankonia); zm. 7 lutego 1756 w Lipsku) - niemiecki retoryk i historyk. (wyznanie ewangelickie)

Johann Erhard Kapp
Johann Erhard Kapp.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Johann Erhard Kapp urodził się jako syn prostego woźnicy. Od 1706 r. uczył się w gimnazjum w Hof, po czym od 1714 r. studiował filozofię i teologię na uniwersytecie w Lipsku. Silny wpływ wywarli na niego teolodzy Christian Friedrich Börner i Johann Gottlob Carpzov. Dzięki Johannowi Burckhardtowi Mencke otrzymał dostęp do jego obszernej biblioteki. 17 lutego 1718 r. otrzymał tytuł magistra filozofii, a 30 grudnia 1720 r. habilitował się. Od 14 marca 1723 r. był adiunktem na wydziale filozoficznym w Lipsku. W 1727 r. został profesorem nadzwyczajnym retoryki, a w 1731 r. profesorem zwyczajnym i jednocześnie członkiem wielkiego kolegium książęcego. W 1735 r. uzyskał tytuł doktora teologii. 8 kwietnia 1738 ożenił się z Dorotheą Sophią (1709-1751), córką pastora Christiana Weise. Kapp był kilka razy dziekanem i rektorem uniwersytetu. Zmarł 7 lutego 1756 jako decemwir i senior nacji bawarskiej.

Johann Erhard Kapp zajmował się teologią historyczną, historią początków chrześcijaństwa i historią Reformacji. Swoją twórczość literacką rozpoczął w 1720 r. pismami o odpustach "Diss. hist. de nonnullis indulgentiarum quaestoribus saeculi 15 et 16 i Schauplatz des Tezelischen Ablaßkrames und des dawider streitenden Lutheri. Po śmierci Valentina Ernsta Löschera objął w 1749 r. redagowanie pierwszego teologicznego czasopisma niemieckiego Unschuldige Nachrichten von alten und neuen theologischen Sachen, którym kierował do śmierci.

Dzieła (wybór)

  • Diss. hist. de nonnullis indulgentiarum quaestoribus saeculi 15 et 16. 1720.
  • Schauplatz des Tezelischen Ablaßkrams und des dawider streitenden Lutheri. 1720.
  • Sammlung einiger zum päpstlichen Ablaß überhaupt, sonderheit aber zu den zwischen Mart. Luther und Joh. Tetzel hievon geführten Streitigkeiten gehörigen Streitschriften mit Einleitung und Anmerkungen versehen. 1721.
  • Kleine Nachlese einiger größtentheils noch ungedruckter, und sonderlich zur Erläuterung der Reformationsgeschichte nützlicher Urkunden. 4 tomy, 1727–33.
  • Programma de caussis corruptae hoc aero eloquentiae Romaniae. 1727.
  • De origine Doctorum theologiae et Magistrorum artium horumque dignitate. 1735.
  • Historia Artemonis et Artemonitarvm. 1737.
  • Prolusio, utrum signum palmae tumulis christianorum adjectum certum martyrii sit signum nec ne? 1747.

Literatura

  • Gustav Moritz Redslob: Georgi, Christian Siegmund w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 8, Duncker & Humblot, Leipzig 1878, s. 712.

Linki