Richard Herbertz

Richard Herbertz (ur. 15 sierpnia 1878 w Kolonii; zm. 7 października 1959 w Thun) – niemiecko-szwajcarski filozof (wyznanie katolickie).

Genealogia

  • Ojciec: Friedrich August, przemysłowiec;
  • Matka: Therese z domu Fray;
  • Żona: ​1) Johanna Augusta Henke, 2) Helene Ruth Geissel.

Biografia

Richard Herbertz, syn przemysłowca Friedricha Augusta Herbertza i jego żony  Therese z domu Fray,  studiował chemię, fizykę i filozofię w Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität w Bonn i Kaiser-Wilhelms-Universität w Strasburgu. W 1905 roku doktoryzował się, a w 1907 habilitował w Bonn. Od 1910 do 1948 roku był profesorem zwyczajnym filozofii ogólnej na uniwersytecie w Bernie. Według Herbertza celem filozofii było uzyskanie, za pomocą indywidualnego myślenia i osądu, całościowego obrazu rzeczywistości (m.in. „Studien zum Methodenproblem und seiner Geschichte” 1910, „Das philosoph. Urerlebnis” 1921). Reprezentował tradycję Johanna Gottlieba Fichtego i Georga Wilhelma Friedricha Hegla. Pracę doktorską bronił u niego w 1919 roku Walter Benjamin. Od lat 20–tych XX wieku, kierując katedrą psychologii, poświęcił się psychologii kryminalnej. Na pierwszym planie pojawiły się u niego kwestie, których kulminacją było przeformułowanie pojęcia kary („Die Psychologie des Unterbewussten”, 1932).

W 1939 roku Richard Herbertz otrzymał szwajcarskie obywatelstwo. Friedrich Dürrenmatt, jego student filozofii w Bernie w latach 1943-1946, przedstawił niekonwencjonalnego profesora w drugiej części „Das Haus” w „Turmbau. Stoffe IV–IX” (1990).

Pisma

  • Die Lehre vom Unbewußten im System von Leibniz. Niemeyer, Halle 1905; Olms, Hildesheim 1980, ISBN 3-487-06778-1.
  • Bewußtsein und Unbewußtes. Untersuchung über eine Grenzfrage der Psychologie mit historischer Einleitung. Du Mont-Schauberg, Köln 1908.
  • Die philosophische Literatur. Ein Studienführer. Spemann, Stuttgart 1912.
  • Das Wahrheitsproblem in der griechischen Philosophie. Reimer, Berlin 1913.
  • Prolegomena zu einer realistischen Logik. Niemeyer, Halle 1916.
  • Das philosophische Urerlebnis. Birchner, Bern 1921.
  • Die Psychologie des Unbewussten. Quelle & Meyer, Leipzig 1932.

Literatura

Autor: Roman Penkała