Karl Christian Gmelin

Karl Christian Gmelin (ur. 18 marca 1762 w Badenweiler; zm. 26 czerwca 1837 w Karlsruhe) - niemiecki botanik i profesor historii naturalnej (przyrodoznawstwa). Jego oficjalny botaniczny skrót nazwiska brzmi "C.C.Gmel.".

Karl Christian Gmelin
Karl Christian Gmelin.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys ↑

Karl Christian Gmelin był synem pastora w Badenweiler. Po ukończeniu szkoły łacińskiej w Müllheim studiował od 1778 r. medycynę i nauki przyrodnicze na uniwersytecie w Strasburgu. W 1784 r. otrzymał tytuł doktora medycyny na uniwersytecie w Erlangen. W tym samym roku rozpoczął praktykę lekarską w Karlsruhe, a oprócz tego prowadził lekcje przyrody w tamtejszym Gymnasium Illustre, co trwało 50 lat.

W 1786 r. został w Karlsruhe dyrektorem w Naturalienkabinett (obecnie Staatliches Museum für Naturkunde Karlsruhe), jak również tamtejszego Ogrodu Botanicznego. W 1789 r. podróżował do Hiszpanii po owce rasy merynos, ale wykorzystał tę podróż do studiów botanicznych w ogrodach królewskich i Pirenejach. Wybuch rewolucji francuskiej zmusił go w 1794 r. do szybkiego powrotu i przeniesienia Naturalienkabinett do Ansbach, gdzie mieszkał do 1797 roku. W 1794 r. został także członkiem Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina. Gmelin zajmował się oprócz botaniki, zoologią, mineralogią, geologią i wulkanologią.

Od 1803 r. był członkiem badeńskiej komisji sanitarnej, od 1814 członkiem komisji górniczej i ostatecznie otrzymał tytuł tajnego radcy dworu.

Karl Christian Gmelin przyjaźnił się z Johannem Peterem Heblem, z którym prowadził korespondencję i jego imieniem nazwał roślinę z gatunku kosatkowatych Hebelia allemannica (obecnie Tofieldia calyculata) w swojej książce Flora Badensis Alsatica.

Dzieła (wybór) ↑

  • Consideratio Generalis Filicum : D. [] Aprilis M D CCLXXXIV. 1784.
  • Flora Badensis alsatica et confinium regionum cis et transrhenana : plantas a Lacu Bodamico usque ad confluentem Mosellæ et Rheni sponte nascentes exhibens secundum systema sexuale ; cum iconibus ad naturam delineatis. 4 tomy, 1805-1826.
  • Gemeinnützige systematische Naturgeschichte für gebildete Leser : Nach dem Linnéischen Natursystem entworfen. 4 tomy, 1805-1818.
  • Ueber den Einfluss der Naturwissenschaft auf das gesamte Staatswohl vorzüglich auf Land und Zeit berechnet. 1809.
  • Hortus Magni Ducis Badensis Carlsruhanus. 1811.
  • Nothülfe gegen Mangel aus Mißwachs oder Beschreibung wildwachsender Pflanzen, welche bei Mangel der angebauten als ergiebige und gesunde Nahrung für Mmenschen und Thiere gebraucht werden können. 1817.
  • Beschreibung der Milchblätter-Schwämme im Grossherzogtum Baden und dessen nächsten Umgebungen, als Beitrag zur Toxicologie. 1825.

Literatura ↑

Linki ↑

Autor: Roman Penkała