Helmuth Gmelin


Helmuth Gmelin (właściwie Hellmuth Gmelin; ur. 21 marca 1891 w Karlsruhe; zm. 18 października 1959 r. w Hamburgu) - niemiecki aktor, reżyser teatralny, nauczyciel i aktor podkładający głos. (wyznania ewangelickiego)

Życiorys


Helmuth Gmelin pochodził z badeńskiej rodziny uczonych. Wcześnie rozpoczął naukę aktorstwa w Reicherschen Hochschule für dramatische Kunst w Berlinie. Pierwsze angaż otrzymał w Szwajcarii i w Weimarze. Ok 1919 r. przybył do teatru w Brunszwiku, gdzie pracował także jako reżyser. W 1934 r. przeprowadził się do Hamburga. Do 1946 r. występował tam jako aktor charakterystyczny w licznych rolach w Deutsches Schauspielhaus.

W marcu 1948 r. spełniło się jego marzenie i w swoim mieszkaniu otworzył własny teatr Theater unterm Dach, później otrzymał nazwę Theater im Zimmer. Widzowie w nim nie byli oddzieleni żadną barierą od aktorów. Mogło tam się pomieścić 50 osób. Oficjalne otwarcie teatru nastąpiło sztuką Upiory Henrika Ibsena (1828-1906). W roli Oswalda wystąpił Boy Gobert, który podobnie jak wielu uczniów Gmelina występowało w tym teatrze.

Wkrótce mieszkanie okazało się za małe na przedstawienia i w maju 1952 r. przeprowadził się do willi przy Alsterchaussee 30. Tam znalazło miejsce 120 widzów. Wkrótce scena ta znana była poza Hamburgiem. W 1957 r. Gmelin tak ciężko zachorował, że jego córka, aktorka Gerda Gmelin, która później została jego następczynią, musiał przejąć dużą część jego pracy.

Helmuth Gmelin znalazł także czas na pracę w filmie, telewizji i przede wszystkim w radiu. Podczas, gdy na ekranie występował najczęściej w rolach drugoplanowych (np. Der Hauptmann von Köpenick), to w licznych słuchowiskach NWDR Hamburg między 1949 a 1959 był głównym aktorem.

Gmelin przelotnie wyleczył się z choroby, ale wkrótce nastąpił nawrót i zmarł popołudniu 18 października 1959 r. w Asklepios Klinik Barmbek. Jego grób znajduje się na hamburskim cmentarzu Ohlsdorf, kwadrat BX 66, nr grobu 248.

Literatura