Gottfried Benedict Funk


Gottfried Benedict Funk (ur. 29 listopada 1734 r. w Hartenstein koło Zwickau; zm. 18 czerwca 1814 r. w Magdeburgu) -niemiecki pedagog i radca konsystorza. (wyznania Luterańskiego)

Gottfried Benedict Funk
Gottfried Benedict Funk.
Źródło: Universitätsbibliothek Trier Portrait-ID: 385_0649

Genealogia


Ojciec Gottlieb Funk. organista dworski i miejski.

Życiorys


Gottfried Benedict Funk uczył się od 1747 r. w gimnazjum we Freibergu koło Drezna, po czym pracował jako nauczyciel domowy. W 1755 r. immatrykulował na uniwersytet w Lipsku, aby studiować tam teologię, ale ze względu na rozterki wewnętrzne zdecydował się na studia prawnicze. Uczęszczał też na wykłady z filologii i filozofii. Podczas gdy wahał się co studiować, otrzymał w lutym 1756 r. zaproszenie od Johanna Andreasa Cramera (1723-1788) do Kopenhagi, aby zostać tam nauczycielem i wychowawcą jego dzieci oraz pod jego kierownictwem kontynuować porzucone studia teologiczne. Cramer jednocześnie zagwarantował mu pracę po ukończeniu studiów w stanie duchownym bądź w świeckim. W domu Cramera poznał Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724-1803), Johanna Bernharda Basedowa (1724-1790), Helfricha Petera Sturza (1736-1779), Heinricha Wilhelma von Gerstenberga (1737-1823) i rzeszę innych wybitnych postaci oraz pilnie studiował nauki teologiczne, a zwłaszcza języki orientalne.

W 1769 r. został zastępcą rektora w szkole klasztornej w Magdeburgu, a po odejściu Johanna Eustachiusa Goldhagena (1701-1772 ) w 1771 r. jej rektorem. Dzięki niemu nastąpił niespotykany dotąd rozkwit szkoły i wyszło z niej wielu przyszłych wielkich teologów i pedagogów m.in. Karl Simon Morgenstern (1770-1852). Od 1785 r. Gottfried Benedict Funk był także członkiem magdeburskiego konsystorza i w tym charakterze egzaminował przyszłych kaznodziei i kandydatów na nauczycieli. W 1804 r. uniwersytet w Halle nadał mu tytuł doktora teologii.

Po śmierci Funka jego byli uczniowie zebrali stosowne środki, za które Christian Daniel Rauch (1777-1857) wykonał w pobliżu marburskiej katedry jemu poświęcony pomnik. Powstała wówczas też fundacja wspierająca uzdolnionych uczniów szkoły katedralnej.

Dzieła (wybór)


  • Kleine Beschäftigung für Kinder. 1772.
  • Gedanken von dem Nutzen richtig getriebener Philologie in den Schulen. 1774.
  • Gesangbuch zum gottesdienstlichen Gebrauche für die Stadt und das Herzogtum Magdeburg. 1805, wspolnie z Christianem Conradem Duhmem i Franzem Bogislausem Westermeierem.

Literatura


  • Karl Janicke: „Funk, Gottfried Benedict”. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 8, Duncker & Humblot, Leipzig 1878, s. 201.
  • Friedrich Wilhelm Bautz: Gottfried Benedikt Funk. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 2, Bautz, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, s. 156-157.

Linki


  • Biografia, w: Magdeburger Biografisches Lexikon.
  • Portret, w: Trierer Porträtdatenbank.