Fritz Lubrich

Fritz Lubrich (ur. 26 stycznia 1888 w Nowym Miasteczku (wówczas niem. Neustädtel); zm. 15 kwietnia 1971 w Hamburgu) był niemieckim organistą i kompozytorem. (wyznanie ewangelickie)

Genealogia

Ojciec Fritz (1862–1952), kantor m.in. w Szprotawie i hymnolog; brat Georg Lubrich, nauczyciel i organista w Żaganiu.

Życiorys

Fritz Lubrich uczył się w latach 1905–08 w seminarium nauczycielskim w Żaganiu (niem. Sagan). W 1907 r. został uczniem Maxa Regera i Karla Straube w Konserwatorium Lipskim. Pod koniec studiów, podobnie jak już wcześniej  Joseph Haas, otrzymał nagrodę »Arthur-Nikisch-Preis« za kompozycję.

W latach 1911-1919 był nauczycielem w ewangelickim seminarium nauczycielskim w Bielsku (niem. Bielitz, obecnie część Bielska-Białej), w 1917 r. otrzymał austriacki tytuł profesora, a w 1919 r. został organistą w nieistniejącym dziś kościele św. Pawła (niem. Paulskirche) we Wrocławiu. Już w 1919 r. kierował stowarzyszeniem śpiewaczym »Meistersche Gesangsverein« i Instytutem Muzycznym w Katowicach, gdzie w 1920 r. grał na organach w kościele Zmartwychwstania Pańskiego w Katowicach (niem. Auferstehungskirche).

Dzięki wybitnej pracy chórowej stał się szybko czołowym przedstawicielem muzycznej mniejszości niemieckiej w Katowicach. W 1923 r. otrzymał również niemiecki i polski tytuł profesora. Po 25 latach pracy w Katowicach Lubrich musiał w 1945 r. opuścić to miasto i wyjechał do Hamburga, gdzie kontynuował swoją działalność jako organista i nauczyciel. W tym okresie powstało też wiele jego kompozycji organowych i chóralnych, w tym wiele z myślą o nauczaniu szkolnym. Pisał także kompozycje orkiestrowe, fortepianowe i kwartety smyczkowe.

Uczniami Lubricha byli Engelbert Hilbich (1923–2011), Günter Bialas, Gerd Zacher (1929–2014) i Kurt Schwaen (1909–2007).

Literatura

  • Andraschke, Peter: Der Reger-Schüler Fritz Lubrich (1888 - 1971), Dülmen : Laumann, 1989.
  • Winterhoff, Hans-Jürgen: Fünf schlesische Komponisten des 20. Jahrhunderts, Bonn : Schröder, 1994.

Linki

Autor: Roman Penkała