Friedrich Heinrich Knust

Friedrich Heinrich Knust (ur. w 1810 r. w Linden koło Hanoweru; zm. 9 października 1841 w Paryżu) - niemiecki historyk. (wyznania ewangelickiego)

Życiorys ↑

Po ukończeniu gimnazjum w Hanowerze studiował teologię w Getyndze, ale pod wpływem Johanna Karla Ludwiga Gieselera (1793-1854) poświęcił się głównie historii Kościoła. Nadanie mu nagrody przez wydział teologiczny uniwersytetu za pismo De fontidus et consilio Ps. Isidorianae collectionis (1832) ugruntowało jego uznanie jako uczonego i krytycznego badacza. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel domowy w Hanowerze i wszedł w krąg skupiony we Frankfurcie nad Menem wokół Johanna Friedricha Böhmera (1795-1863). Współpracował także z wydawcą Monumenta Germaniae Historica Georgiem Heinrichem Pertzem (1795-1876), dla którego napisał do drugiego tomu pt. Leges (Prawa) rozprawę De Benedicti levitae capitularium collectiono. Później pracował w bibliotekach w Bambergu, Darmstadt, Fuldzie i innych.

W maju 1839 r. pojechał do Paryża w celu kontynuowania swoich badań dotyczących historii prawa kościelnego, gdzie także napisał kilka prac dla Monumenta. W kwietniu 1840 r. udał się do Hiszpanii, aby w tamtejszych bibliotekach szukać kolejnych historycznych i prawno-historycznych źródeł z okresu średniowiecza. Niestety rozchorował się tutaj i ciężko chory wrócił jesienią 1841 r. do Paryża, gdzie zmarł 9 października.

Jego bogata kolekcja rękopisów trafiła w ręce Pertza i została częściowo wykorzystana na potrzeby Monumenta i częściowo przez innych uczonych.

Dzieła (wybór) ↑

  • De fontibus et consilio Ps.-Isidorianae collectionis. 1832.

Literatura ↑

Autor: Roman Penkała