Kasimir Edschmid
Kasimir Edschmid (ur. 5 października 1890 w Darmstadt jako Eduard Schmid; zm. 31 sierpnia 1966 w Vulpera (Szwajcaria)) – niemiecki pisarz zaliczany do niemieckiego ekspresjonizmu literackiego. (wyznanie ewangelickie)
Grób Kasimira Edschmida na Starym Cmentarzu („Alter Friedhof“) w Darmstadt. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
- Ojciec : Wilhelm Schmid, profesor w Darmstadt
- Matka : Bertha Bommersheim (1859-1909)
- Żona : Elisabeth von Harnier (1910-2000)
- Dzieci : syn Enzio i córka Constanza
Życiorys ↑
Kasimir Edschmid uczył się w Ludwig-Georgs-Gymnasium w Darmstadt, po czym studiował romanistykę na uniwersytetach w Monachium, Paryżu, Gießen i Strasburgu, gdzie zaprzyjaźnił się z René Schickele (1883–1940) i Ernstem Stadlerem (1883–1914). Jego pierwsze teksty ekspresjonistyczne ukazały się w czasopiśmie Die weißen Blätter wydawanym przez Schickele. W okresie I wojny światowej był referentem literackim w czasopiśmie Frankfurter Zeitung. Pisał też artykuły do wydawanej przez Franza Werfela (1890–1945) i Maxa Broda (1884–1968) serii broszur Der jüngste Tag. W latach 1917–35 odbywał liczne podróże z Erną Pinner (właściwie Wilhelmine Pinner; 1890–1987), które prowadziły do Afryki i Ameryki Południowej. Powstałe w ich wyniku publikacje budziły zainteresowanie innymi krajami i obyczajami i świadczyły też miejscami o poglądach ich autora, co spowodowało, że w 1933 r. trafiły na stosy książek palonych przez nacjonalistów. Edschmid otrzymał zakaz publikowania oraz prowadzenia audycji radiowych.
W 1945 r. wrócił z Górnej Bawarii do Darmstadt. W 1949 r. został sekretarzem generalnym P.E.N.-Zentrum w Niemieckiej Republice Federalnej i w 1960 r. jego honorowym prezydentem.
Kasimir Edschmid zmarł 31 sierpnia 1966 r. w hotelu na ostrą niewydolność serca. Został pochowany na cmentarzu Alter Friedhof w Darmstadt.
Dzieła (wybór) ↑
- Verse. Hymnen. Gesänge. 1911.
- Bilder. Lyrische Projektionen. 1913.
- Die sechs Mündungen. (nowele) 1915.
- Die Fürstin. (opowiadanie) 1918.
- Das Puppenbuch. 1921.
- Die Amazone. (opowiadanie) 1922.
- Sport um Gagaly. (powieść), Zürich 1928.
- Glanz und Elend Südamerikas. 1931.
- Indianer. 1931.
- Deutsches Schicksal. 1932.
- Das gute Recht. (powieść autobiograficzna), Kurt Desch, 1946.
- Das Südreich. 1953.
- Tagebuch 1958–1960. 1960.
- Lebendiger Expressionismus. Auseinandersetzungen. Gestalten. Erinnerungen. 1961.
- Portraits und Denksteine. 1962.
- Briefe der Expressionisten. 1964.
Literatura ↑
- Ursula Guenther-Brammer: Kasimir Edschmid. Bibliographie. Darmstadt 1970.
- Hermann Schlösser: Kasimir Edschmid. Expressionist, Reisender, Romancier. Eine Werkbiographie, Bielefeld 2007.
Linki ↑
- Schmid, Eduard Hermann Wilhelm w Hessische Biografie (stan na: 31.8.2017)
- Biografia w de.wikipedia.org.