Dorothea von Kurland
Dorothea von Kurland (ur. 3 lutego 1761 r. w Mesothen (obecnie Mežotne na Łotwie) jako hrabina Anna Charlotte Dorothea von Medem; zm. 20 sierpnia 1821 r. w Löbichau) była księżną Kurlandii, dyplomatką i prowadziła salon artystyczny. (wyznania ewangelickiego)
Dorothea von Kurland. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Johann Friedrich Graf von Medem (1722-1785, Graf od 1779); matka Louise Charlotte von Manteuffel (zm. 1763); przybrana matka Agnes Elisabeth von Brücken (1718–84); przyrodnia siostra Elisa von der Recke (1754-1833), pisarka; - w 1779 r. w Mitawie poślubiła hrabiego Petera von Birona (1724–1800), księcia Kurlandii i Semigalii; miała sześcioro dzieci:
- Wilhelmine von Sagan (1781–1839),
- Pauline von Sagan (1782–1845),
- Johanna Katharina von Acerenza (1783–1876),
- Peter (1787–1790),
- kolejne dziecko wcześnie zmarłe,
- Dorothea von Sagan (1793-1862), przypuszczalnie ze związku pozamałżeńskiego z hrabią polskim Aleksandrem Batowskim (1760-1841), uznana przez księcia Petera von Birona jako własne dziecko.
Życiorys
Po ślubie z księciem Kurlandii, Petrem von Bironem, brała udział w negocjacjach w Berlinie, Petersburgu i Warszawie w sprawie zapewnienia następstwa lenna dla jej syna. Gdy dziedziczny książę zmarł, przeciwieństwa rozgorzały i w 1795 roku caryca Katarzyna II, pomimo sprzeciwu Prus sięgnęła po polskie księstwo lenne (od 1561 r.). Książę Peter abdykował w 1795 r. otrzymując za to pokaźną rekompensatę ze strony carycy i przeprowadził się na Dolny Śląsk (Syców, Żagań).
Dorothea stworzyła w Löbichau salon artystyczny znany jako "Musenhof der Herzogin von Kurland", w którym często przebywała jej siostra Elisa von der Recke razem z przyjacielem Christophem Augustem Tiedge (1752–1841). Obie utrzymywały przyjacielskie kontakty z rodziną pisarza Christiana Gottfrieda Körnera (1756-1831). W Karlstadt przebywały w towarzystwie Goethego (1749-1832).
Po ślubie córki Dorothei (1793–1862) z księciem Edmondem de Talleyrand-Périgordem, księżna matka często przebywała w Paryżu i miała kontakt z wujem zięcia, ministrem spraw zagranicznych Charlem-Mauricem de Talleyrand, pod wpływem którego jej początkowy podziw do Napoleona Bonaparte przerodził się we wrogość do niego. W 1814 r. przebywała we Wiedniu, gdzie odbywał się kongres wiedeński.
Dorothea von Kurland zmarła 20 sierpnia 1821 r. w Löbichau. Po latach jej szczątki zostały przeniesione do rodzinnej krypty w Żaganiu, gdzie w 1800 r. został pochowany jej mąż Peter von Biron.
Literatura
- Heinrich Diederichs: Dorothea Anna Charlotte, Herzogin von Kurland. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 5, Duncker & Humblot, Leipzig 1877, s. 357.
- Irene Neander: Dorothea. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 4, Duncker & Humblot, Berlin 1959, ISBN 3-428-00185-0, s. 83.
Linki
- Baltisches biografisches Lexikon digital.
- Portret w Trierer Porträtdatenbank.