Carl Friedrich Rungenhagen

Carl Friedrich Rungenhagen (także Carl Friedrich von Rungenhagen; ur. 27 września 1778 w Berlinie; zm. 21 grudnia 1851 tamże) – niemiecki kompozytor i pedagog. Komponował muzykę kościelną, oratoria, kantaty i pieśni. Był uczniem Georga Antona Bendy (1722–1795) i Carla Friedricha Zeltera (1758–1832), którego został następcą jako dyrektor Akademii Śpiewaczej (Sing-Akademie). (wyznanie ewangelickie)

Carl Friedrich Rungenhagen
Carl Friedrich Rungenhagen.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Carl Friedrich Rungenhagen urodził się 27 września 1778 w rodzinie kupieckiej. Jego zainteresowania muzyczne popierała matka, czemu przeciwny był ojciec. Rungenhagen wykazywał także talent do rysunku i w tej dziedzinie pobierał lekcje. W wieku 10 lat został uczniem Daniela Chodowieckiego (1726–1801) w Berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1793 jego rysunek Lebensclasse został zaprezentowany podczas wystawy, ale nie zyskał uznania. Fakt ten podział na niego deprymująco i postanowił zrezygnować z kariery malarskiej na rzecz pracy w firmie ojca. Spotkanie z Georgiem Antonem Bendą (1722–1795) zdecydowało, że ponownie zainteresował się muzyką. Po śmierci ojca w 1796 porzucił pracę w firmie i całkowicie poświęcił się muzyce. W 1801 został członkiem Berlińskiej Akademii Śpiewaczej (Sing-Akademie) i uczniem Carla Friedricha Zeltera (1758–1832). W 1815 awansował na jej wicedyrektora, a w 1833 został jej kierownikiem jako następca Zeltera. Jego wybór na dyrektora był kontrowersyjny. Wśród ubiegających się o to stanowisko był też uczeń Zeltera Felix Mendelssohn–Bartholdy (1809–1847), który z tego powodu opuścił Berlin.

Jako dyrektor Akademii Śpiewaczej Carl Friedrich Rungenhagen kontynuował wystawianie dzieł Jana Sebastiana Bacha (1685–1750) i propagował muzykę Georga Friedricha Händla (1685–1759). Jednocześnie pracował w Królewskiej Akademii Sztuki jako nauczyciel muzyki. Do grona jego uczniów należeli Albert Lortzing (1801–1851), Stanisław Moniuszko (1819–1872), Karl Anton Florian Eckert (1820–1879), August Conradi (1821–1873) i Louis Lewandowski (1821–1894).

Carl Friedrich Rungenhagen komponował muzykę kościelną, oratoria, kantaty i pieśni. Napisał muzykę do wierszy Johanna Heinricha Vossa (1751–1826), Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724–1803) i Ludwiga Tiecka (1773–1853).

Zmarł 21 grudnia 1851 w Berlinie, gdzie został pochowany na cmentarzu Friedhof der Dorotheenstädtischen und Friedrichswerderschen Gemeinden. Jego następcą w Akademii Śpiewaczej został Eduard Grell (1800–1886).

Dzieła (wybór)

  • Aus der Tiefe ruf' ich, Herr na sopran, chór mieszany i organy/fortepian .
  • IV Gesänge am Pianoforte, 1816.
  • Abends, wenn man aus dem Wirtshaus geht (pieśń).
  • Jetzt schwingen wir den Hut (pieśń).
  • Erwachen, op. 7.
  • La morte d’Abel (oratorium).
  • Te Deum.
  • Christi Einzug in Jerusalem, 1834.
  • Caecilia.

Literatura

  • Robert Eitner: Rungenhagen, Karl Friedrich w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 29, Duncker & Humblot, Leipzig 1889, s. 694–696.

Linki

Autor: Roman Penkała