Karl Bötticher

Karl Gottlieb Wilhelm Bötticher (ur. 29 maja 1806 r. w Nordhausen; zm. 19 czerwca 1889 r. w Berlinie) - niemiecki architekt, historyk sztuki i archeolog. W latach 1868-1876 kierował zbiorami antycznymi w muzeum w Berlinie. (wyznania ewangelickiego)

Karl Bötticher
Karl Bötticher.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec August, dzierżawca piwnicy ratuszowej w Nordhausen, od 1820 r. właściciel cegielni; matka Johanne Friederike Tornier; - ożenił się 1) w Berlinie w 1833 r. z Emilie Stier (w 1858 r. rozwiedli się), 2) w 1859 r. z Marie von Sellin (1816-72) z Wrocławia, wdową po przyjacielu Bötticher poecie Auguście Kopischu (1799-1853), 3) w 1877 r. z Clarissą Leyden (1836-1915), pisarką, wdową po profesorze architektury Ludwigu Lohde (1806-1875); miał syna z pierwszego małżeństwa.

Życiorys

Karl Bötticher po ukończeniu gimnazjum uczył się fachu budowlanego. Po praktycznej działalności jako elew budowlany i nadzorca budowlany rozpoczął w 1827 r. studia w akademii budowlanej w Berlinie. Dzięki pośrednictwu Karla Friedricha Schinkela (1781-1841) poznał pruskiego ministra Christiana Petera Wilhelma Beutha (1781-1853), który wykorzystał jego talent rysowniczy i umiłowanie sztuki średniowiecznej w twórczości artystyczno-rzemieślniczej. W 1833 r. Bötticher został nauczycielem w szkole malarstwa królewskiej manufaktury porcelany, w 1834 r. kierownikiem szkoły wzornictwa przy instytucie rzemiosła, w 1839 r. nauczycielem rysunku w akademii sztuki w Berlinie.

Pod wpływem Schinkla zainteresował się architekturą antyczną, a szczególnie antycznymi świątyniami. Jego prace spotkały się z krytyką Gottfrieda Sempera (1803-1879) i uznaniem Ernsta Curtiusa (1814-1896).

W 1853 r. został doktorem filozofii na uniwersytecie w Greifswaldzie i w 1854 r. habilitował się na uniwersytecie w Berlinie. W 1855 r. otrzymał posadę asystenta dyrektora zbiorów antycznych w muzeum w Berlinie. W 1862 r. odbył podróż do Grecji, aby zbadać tam opisane przez siebie formy architektoniczne i odwzorować liczne rzeźby dla muzeum. Od 1868 r. kierował zbiorami antycznymi muzeum jako następca Eduarda Gerharda (1795-1867). Rozbieżności w kwestiach muzealno-technicznych doprowadziły w 1875/76 do jego rezygnacji z dalszej pracy w muzeum i z dalszej działalności pedagogicznej. Jego następcą na stanowisku dyrektora Zbiorów Sztuki Antycznej (niem. Antikensammlung) został Alexander Conze (1831-1914).

Karl Bötticher zmarł 19 czerwca 1889 r. w Berlinie i został pochowany na cmentarzu Dreifaltigkeitskirchhof II.

Dzieła (wybór)

  • Ornamentenbuch zum praktischen Gebrauch für Architekten, Decorations- und Stubenmaler. 1834-44.
  • Die Ornamenten-Schule. 1838.
  • Die Dessinateurschule. 1839.
  • Andeutungen über das Heilige und das Profane in der Baukunst der Hellenen. 1846.
  • Der Hypäthratempel: Auf Grund des Vitruvischen Zeugnisses gegen Prof. L. Ross. 1847.
  • Architektonische Formenschule in Ornamenterfindungen. 1858.
  • Der Zophorus am Parthenon: Hinsichtlich der Streitfrage über seinen Inhalt und dessen Beziehung auf dieses Gebäude. 1875.

Literatura

  • Ad. Michaelis: „Bötticher, Karl.” W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 47, Duncker & Humblot, Leipzig 1903, S. 144-153 (online).
  • Friedrich Goethert: „Bötticher, Karl Gottlieb Wilhelm.” W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, ISBN 3-428-00183-4, s. 412 (online).