Alfred Walter Heymel

Alfred Walter Heymel (bawarski tytuł szlachecki od 1907, pseudonim Alfred Demel; ur. 6 marca 1878 w Dreźnie jako Walter Hayes Misch; zm. 26 listopada 1914 w Berlinie) – niemiecki pisarz, wydawca i mecenas sztuki. (wyznanie ewangelickie)

Alfred Walter Heymel
Alfred Walter Heymel.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Matka Charlotte Elisabeth Dwyer z domu Misch, wdowa po kupcu Charlesie Dwyer (zm. ok. 1870); rodzice adopcyjni (od 1880 ) Adolph Heymel (1822-90), hurtownik i konsul w Bremie oraz Theodore Gay; kuzyn poeta Rudolf Alexander Schröder (1878–1962); – ożenił się w Tutzing w 1904 (rozwód 1912) z Marguerite von Kühlmann (1878–1951); – bezdzietny.

Życiorys

Po śmierci adopcyjnego ojca Alfred Walter Heymel wyrastał pod opieką doktora prawa Gustava Nagela w Bremie. W 1898 r. rozpoczął studia prawnicze w Monachium. Odziedziczony duży majątek pozwolił mu na stanie się mecenasem sztuki. W jego domu w Monachium przebywali m.in. Hugo von Hofmannsthal (1874–1929), Julius Meier-Graefe (1867–1935), Franz Blei (1871–1942), Max Dauthendey (1867–1918) i Hermann Bahr (1863–1934). Z Otto Juliusem Bierbaumem (1865–1910) i kuzynem Schröderem założył czasopismo Die Insel, z którego rozwinęło się w wydawnictwo Insel-Verlag. Waśń z Bierbaumem w 1901 r. doprowadziła do powstania częściowo szyderczej biografii Heymela w powieści Bierbauma Prinz Kuckuck (1907). Heinrich Mann (1871–1950) wziął go za wzór postaci Claude Mahrehna w powieści Die Jagd nach Liebe (1903).

Po ślubie Heymel osiadł w Bremie. W 1907 r, został członkiem wydawnictwa i zarządu Süddeutsche Monatshefte. W latach 1909–1910 kierował razem z Carlem Sternheimem (1878–1942) i Franzem Bleiem czasopismem Hyperion. Odbył podróże do Ameryki Północnej (1908/09) i wiosną 1910 do Afryki służące szerzeniu niemieckiej sztuki i literatury. W 1910 r. zamieszkał ponownie w Monachium, a w 1912 w Berlinie, gdzie jego dom stał się również miejscem spotkań artystycznych. Gośćmi jego byli m.in. Richard Strauss (1864–1949), Max Liebermann (1847–1935), Annette Kolb (1870–1967) i Harry Graf Kessler (1868–1937).

Pomimo choroby Alfred Walter Heymel wziął udział jako oficer oldenburskiego regimentu dragonów w początku I wojny światowej. Jednak choroba zmusiła go do powrotu do Berlina, gdzie zmarł 26 listopada 1914 roku.

Dzieła (wybór)

  • In der Frühe. Gedichte und Sprüche, 1898.
  • Der Tod des Narzissus, 1898.
  • Die Fischer und andere Gedichte, 1899.
  • Ritter Ungestüm, 1900.
  • Zwölf Lieder, 1905.
  • Spiegel - Freundschaft - Spiele, 1908.
  • Gesammelte Gedichte 1895-1914, 1914.

Literatura

  • Gerhard Hay: „Heymel, Alfred Walter von” Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 9, Duncker & Humblot, Berlin 1972, s. 91. (online)
  • Theo Neteler: Verleger und Herrenreiter. Das ruhelose Leben des Alfred Walter Heymel. Edition Peperkorn, Göttingen 1995.

Linki